ВАТАН БО АҚЛИ СОЛИМ ОБОД МЕШАВАД

Баъди соҳибистиқлолии Ҷумҳурии Тоҷикистон маҳз бо ташаббус ва дастгириҳои Пайгиронаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон халқи шарифи Тоҷикистон тавонист, ки дар тули се даҳсолаи охир бо беҳтарин зиндагиишоиста даст ёбад. ҳарчанд даврони аввали соҳибистиқлолӣ барои мардуми кишвари азизи мо соли пур аз фоҷеаву ҳодисаҳои нохуш буд, аммо бо иродаи қавӣ ва дасту дили поки мардум  дар як муддати кутоҳ Тоҷикистони азизи моро садҳо давлати ҷаҳон ва созмонҳои бонуфуз ба расмият шинохтанд ва онро имрӯз ҳамчун як давлати ташаббускори сатҳи байналмилалӣ эҳтиром доранд.

Дар солҳои аввали соҳибистиқлолӣ зери бозиҳои пардапушонаи хоинони миллат дар кишвар ҷанги таҳмилии шаҳрвандӣ  оғоз гардид, ки дар он зиёда аз ҳозорон нафар қурбонӣ ва бехонаву дар монданд.  Имрӯз мо ҷавонони кишвар шукрона аз он дорем, ки маҳз зери сиёсати сулҳҷунаи Пешвои муаззами миллат, оташи ҷанги шаҳрвандӣ хомуш ва мардум дар фазои орому осуда зиндагӣ ва фаъолият доранд.  Имрӯзҳо то рафт доман паҳн намудани корҳои ободонӣ дар кишвар умеди касро ба зиндагии пурсаодат мебарад.   бошад, ки Тоҷикистони азизи мо то абад чун кишвари ободу озод дар ҷаҳон боқӣ монад.